مد سریع در جهان مادی و متاورس
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات حقوقی فضای مجازی
زهرا محمدباقری
1
(دانشکده حقوق، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
سیدمجتی سیدباقری
2
(دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)
کلید واژه: حقوق مالکیت فکری, متاورس, حقوق مد, مد سریع,
چکیده مقاله :
حقوق مد به عنوان یکی از رشته های تخصصی حقوق به بررسی ارتباط حقوق مالکیت فکری با صنعت مد می پردازد و هدف غایی آن حمایت از طراحان حوزه ی گسترده ی مد با به رسمیت شناختن حق انحصاری پدیدآورنده برای بهره برداری مادی و معنوی از اثر خود است. این مهم نتایج مثبتی را به همراه دارد که از جمله آن ها می توان به کنترل هرچه بیشتر پدیده ی مد سریع و آثار زیانبار آن اشاره کرد. صنعت مد سریع ماحصل فعالیت غیرقانونی برندهایی است که با نقض حقوق مالکیت فکری و کپی برداری از طراحی های اصلی ، در کوتاه ترین زمان ممکن به تولید در حجم انبوه پرداخته و با کاهش هرچه بیشتر هزینه ها از طریق استعمار نیروی کار و بهره گیری از ارزان ترین و بی کیفیت ترین مواد علاوه بر آلودگی محیط زیستی، عرصه را بر طراحان و برندهای نوظهور به تنگ می آورند. حقوق مد در صدد مقابله با این صنعت دست به نوآوری هایی زده است اما این اقدامات به تنهایی یارای مقابله با این پدیده را نخواهد داشت. این در حالی است که امروزه در ابعاد گسترده شاهد ورود صنعت مد به فضایی به نام متاورس می باشیم. متاورس، شبکه ای از دنیاهای سه بعدی مجازی است که از طریق ابزارآلات مربوطه می توان در آن حضور یافت. ظهور مد در متاورس نیز طبیعتا واجد آثاری است که تنها با ابزار قانونی کارآمد قابلیت کنترل خواهند داشت. این پژوهش، با روش توصیفی تحلیل به بررسی چالش های پیش روی حقوق مد و همچنین ارزیابی ظرفیت متاورس برای پذیرش پدیده ی مد سریع به منظور به حداقل رساندن آثار زیبانبار آن پرداخته است.
As a specialized legal field, the fashion law concerns the interconnection between Intellectual Property Rights and Fashion Industry, with its ultimate mission defined as the recognition of Exclusive right of the creators of products to the Material Intellectual Property in assetization and use of the same. This legal discipline yields positive results directly associated with the augmented control and management of the fast fashion industry. The fast fashion industry is forged out of the unfair trade practices of the brands which, by infringing upon the Intellectual Property Law and imitation of other firms' dress designs, embark on mass-production of copied garments in the shortest possible time, and synonymous with committing this unfair practice, cut their peripheral costs in order to create a competitive advantage against rivals, leading to exploitation of workers, utilization of cheaper and lower-quality materials, and environmental damages. The fashion industry has devised innovations to tackle fast fashion's negative spillovers which, however, are doomed to fail vis-à-vis this particular phenomenon separately. On the other pole, the advent of the metaverse has greatly revolutionized the fashion industry. Metaverse has been ascribed a bundle of virtual 3D networks the utilization of which requires certain technologies. The integration of fashion industry elements into the metaverse bears certain results which are manageable with viable legal mechanisms. Applying a theoretical legal research approach to evaluate its damaging repercussions, this research dives into the challenges facing the fashion industry and assesses the capacity of the space ascribed as metaverse in relation to the fashion industry with the aim of reducing the associated harms.
_||_